Alex Papilaya (68 jaar, vader van drie dochters en vijf kleinkinderen) neemt ons mee naar de Molukken, en van de Molukken naar Nederland (Culemborg). In zijn vrije tijd schrijft Alex graag korte verhalen en gedichten. Zijn beleving van de immigratie van zijn ouders lijkt toonaangevend te zijn voor wat hedendaagse vluchtelingen en immigranten nog steeds meemaken.
‘Samenleven doe je niet alleen’
Het nemen van onmogelijke besluiten, het uiteen vallen van families, het samenkomen en verbroederen…bij elk vaarwel blijkt een nieuw begin.
Alex’ realistische kijk op zijn geschiedenis vermengd met zijn persoonlijke en positieve overtuigingen inspireren jong en oud.